Την Παρασκευή 17η Μάη, οι απεργοί της PSA Aulnay ψήφισαν υπέρ της αναστολής της απεργίας που άρχισε στις 16 Ιανουαρίου. Ζήτησαν από τα δύο συνδικάτα CGT και CFDT που εξακολουθούν να ασχολούνται με την απεργία, να υπογράψουν ένα πρωτόκολλο τέλους απεργίας.
Σύμφωνα με το πρωτόκολλο αυτό, ακυρώνεται η απόλυση για βαρεία αμέλια - δηλαδή λόγω απεργίας - των τεσσάρων εργαζομένων που θα επαναπροσληφθούν και που θα δικαιούνται είτε τα οικονομικά μέτρα του σχεδίου απολύσεων και την αποζημίωση που χορηγείται στους απεργούς είτε τις ίδιες ευκαιρίες ανακατάταξης [δηλαδή μέτρα για επιστροφή στην εργασία] με τους άλλους εργαζόμενους. Η διοίκηση εγκαταλείπει επίσης την προσπάθεια απόλυσης των τριών αντιπροσώπων του προσωπικού εναντίον των οποίων είχαν ξεκινήσει διαδικασίες.
Οι υποχωρήσεις της διοίκησης
Κατά τη διάρκεια της τετράμηνης απεργίας, η διοίκηση της PSA Aulnay και οι δικαστικοί κλητήρες που αμείβονται από αυτήν, κατέθεσαν δεκάδες καταγγελίες. Οι καταγγελίες αυτές αποσύρονται. Επιπλέον, οι απεργοί, οι οποίοι φοβόυνταν μήπως θα γίνουν θύματα διακρίσεων στην εφαρμογή του σχεδίου απολύσεων, έλαβαν γραπτές εγγυήσεις όσον αφορά τις μεταθέσεις τους. Οι οικονομικές συνέπειες της απεργίας για τους απεργούς μειώθηκαν: ανάκτηση όλων των αδειών μετ 'αποδοχών (2,5 ημέρες ανά μήνα), 100% πληρωμή της πριμοδότησης του μισού 13ου μισθού και των ημερών ανεργίας, όπως και για τους άλλους εργαζόμενους στο εργοστάσιο. Επίσης, οι απεργοί που επιλέγουν να φύγουν από την PSA πριν από την 31 Μαΐου θα λάβουν μια σταθερή αποζημίωση περίπου 20 000 ευρώ. Το πόσο αυτό προστίθεται στις αποζημιώσεις που περιέχει το σχέδιο απολύσεως, οποίες ποικίλλουν ανάλογα με κάθε ατομική κατάσταση, π.χ. περίπου 40 000 ευρώ για έναν εργαζόμενο στην PSA για δέκα χρόνια με μισθό 2.000 ευρώ μεικτά τον μήνα. Κατά μέσο όρο, οι απεργοί αφήνοντας την δουλειά τους στην PSA θα λάβουν έτσι περίπου 60 000 ευρώ.
Επιπλέον, η απεργία επέτρεψε στο σύνολο των εργαζομένων του ομίλου PSA να κατακτήσουν αποζημιώσεις απόλυσης, μετάθεσης και μεταφοράς μέγαλύτερες από αυτές που προσέφερε η διοίκηση πριν την απεργία, καθώς και καλύτερους όρους για πρόωρη συνταξιοδότηση για τους ηλικιωμένους.
Όλες αυτές οι κατακτήσεις της απεργίας εξοργίζουν τους μη απεργούς συνδικαλιστές (SIA, CFTC, FO) που εξηγούσαν μέχρι τώρα ότι η αποδοχή ήταν η καλύτερη επιλογή.
Μια ενεργή και δημοκρατική απεργία
Η αποτροπή του κλεισίματος του εργοστασίου ήταν φυσικά πέρα από τις δυνατότητες των απεργών, ακόμη και αν ποτέ δεν έπαψαν να το καταγγέλλουν ως σπατάλη. Ήταν αδύνατον για 200 απεργούς, ακόμη και 500, απέναντι στη συνδυασμένη δύναμη της οικογένειας Peugeot και της σοσιαλιστικής κυβέρνησης, η οποία εργάστηκε σκληρά - και έκανε να εργαστεί και η αστυνομία! Η κατάσταση απαιτούσε διαφορετικό συσχετισμό δυνάμεων που μπόρει να κινητοποιήσει όχι μόνο όλους τους εργαζόμενους του Aulnay, αλλά τουλάχιστον όλους αυτούς της PSA.
Ωστόσο, τα βασικά επιτεύγματα της απεργίας δεν περιορίζονται στη βελτίωση του σχεδίου απολύσεων, ούτε στο πρωτόκολλο που υπογράφηκε στις 17 Μαΐου.
Για τέσσερις μήνες, οι απεργοί δεν κατέβασαν το κεφάλι. Ενώ πολλοί εργαζόμενοι απολύονται χωρίς συλλογική πάλη, οι απεργοί της PSA Aulnay πολέμησαν ασταμάτητα την οικογένεια Peugeot. Με την υποστήριξη πολλών από τους μη απεργούς, παράλυσαν την παραγωγή του Aulnay. Οργάνωσαν σειρά εκδηλώσεων, μόνοι τους ή με άλλους εργαζόμενους (Goodyear, Virgin, Presstalis ...) καθώς και επισκέψεις σε άλλα εργοστάσια (PSA Saint-Ouen, Poissy PSA, Renault Flins Renault Cléon, Lear, Geodis, Faurecia Air France, κλπ..). Απευθύνθηκαν σε όλους τους εργαζομένους της χώρας για την απαγόρευση των απολύσεων. Χρηματοδότησαν την απεργία τους, χάρη στην αλληλεγγύη δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων, περίπου 800 000 ευρώ που τους επέτρεψε να κρατήσουν. Επίσης πραγματοποίησαν διάφορες δράσεις, ανακοινωμένες ή "έκπληξης" εναντίον της PSA, των εργοδοτών (MEDEF, UIMM) και της κυβέρνησης, που ήταν όλοι έξαλλοι με αυτές τις διαμαρτυρίες.
Επιπλέον, αυτή η απεργία οδηγήθηκε από την αρχή μέχρι το τέλος με δημοκρατικό και συνειδητό τρόπο, από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Συγκεντρώνονταν κάθε μέρα, ακόμη και δύο φορές την ημέρα, σε γενική συνέλευση, και έτσι έπαιρναν όλες τις αποφάσεις. Μια απεργιακή επιτροπή συστάθηκε μόλις ξεκίνησε η απεργία, σαν συνέχεια της επιτροπής αγώνα που δημιουργήθηκε από την στιγμή της ανακοίνωσης του κλεισίματος του εργοστασίου, τον Ιούλιο του 2012. Η επιτροπή αυτή που ήταν ανοικτή σε όλους τους απεργούς συνεδρίαζε σχεδόν καθημερινά για να συζητηθούν τα πάντα, από τα σάντουιτς και τα γεύματα μέχρι τη συλλογή χρημάτων, ποιες ενέργειες πρέπει να γίνουν, πως να λυθούν τα αμέτρητα προβλήματα που θέτει η απεργία.
Συνεχίζεται ο αγώνας
Το πρωί της Τρίτης 21 Μαΐου, οι απεργοί συγκεντρώθηκαν για να διαμαρτυρηθούν μέσα στα εργαστήρια. Ήθελαν να δείξουν ότι αν και αναστέλλεται η απεργία, ο αγώνας συνεχίζεται. Και αποφάσισαν να συναντηθούν μέσα στην εβδομάδα για μια νέα γενική συνέλευση, διότι, ανεξάρτητα από την επιλογή του καθενός, θα πρέπει να κινητοποιηθούν για να τηρήσει η PSA τις δεσμεύσεις της.
Μέρος των απεργών θα φύγει από το εργοστάσιο μέσα στις επόμενες μέρες. Άλλοι θα παραμείνουν ακόμα αρκετούς μήνες στο Aulnay, όπου ελπίζουνε να συνεχίσουνε τον αγώνα, μαζί με τους συναδέλφους τους, για λιγότερο κακές συνθήκες αποχώρησης με το κλείσιμο του εργοστασίου στις 31 Δεκεμβρίου 2013. Τότε, αυτοί που παρέμειναν θα μετατεθούν σε άλλα εργοστάσια της PSA : Poissy, Saint-Ouen, κλπ.. Άλλοι θα προσπαθήσουν να μπούνε στην RATP (μετρό και λεωφορεία), στην SNCF (σιδηρόδρομος) η στην ADP (παριζιάνικα αεροδρόμια) .
Όλοι μάθανε πολλά από αυτόν τον αγώνα, στο μαχητικό επίπεδο, στο ανθρώπινο επίπεδο, και στο πολιτικό επίπεδο. Οι δεσμοί που τους δένουν δεν θα διαλυθούν εύκολα. Όλοι νοιώθουν βαθιά υπερηφάνεια για αυτή την τετράμηνη απεργία. Όλοι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν, χωρίς διακοπή, την εργατική πάλη ενάντια στην απέραντη απληστία των εργοδοτών.
Lutte Ouvrière - 24 Μαΐου 2013