(Lutte Ouvrière 16 Νοεμβρίου 2015)
* * * * *
Τουλάχιστον 129 νεκροί και πάνω από 300 τραυματίες : οι τρομοκράτες που χτύπησαν την Παρασκευή το βράδυ, ψυχρά και μεθοδικά σκότωσαν όσο πιο πολλά άτομα, άντρες και γυναίκες, που μπόρεσαν, όσους ήταν στα καφέ, τους θεατές του Bataclan, αυτούς που ήταν στο Stade de France.
Σκότωσαν αδιακρίτως, τυχαία, για να τρομοκρατήσουν. Μπροστά σε ένα τέτοιο ξέσπασμα βαρβαρότητας δεν μπορούμε παρά να κυριευτούμε από φρίκη. Τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει τέτοιες δολοφονίες. Οι υπεύθυνοι αυτών πράξεων είναι εχθροί της ανθρωπότητας και επομένως εχθροί των εργαζομένων.
Ενώ είμαστε όλοι αναστατωμένοι, οι κυριότεροι ηγέτες επωφελούνται από αυτήν τη συγκίνηση για να μάς κάνουν να σωπάσουμε και να συνταχθούμε με την πολιτική τους. Τη Δευτέρα το απόγευμα, ολόκληρη η πολιτική τάξη συνεδρίασε επίσημα για να καλέσει σε εθνική ενότητα. Την προηγούμενη ημέρα, ο Όλλαντ δέχτηκε τους Σαρκοζί και Λεπέν στο Elysee.
Μας μιλούν για ενότητα, όμως η δεξιά και το FN θα βάλουν φρένο στην αηδιαστική κλιμάκωση των κατηγοριών τους ενάντια στους μουσουλμάνους καὶ στους αλλοδαπούς ; Η κυβέρνηση θα θέσει τέλος σε αυτό το κλίμα της γενικευμένης δυσπιστίας ; Φυσικά και όχι! Με την κατάσταση επιφυλακής και με πιο σκληρά αστυνομικά μέτρα, θα πρέπει να περιμένουμε τον πολλαπλασιασμό των αστυνομικών ελέγχων με βάση τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά και την γενίκευση της καχυποψίας που θα ανοίξει τον δρόμο στον σκληρό ρατσισμό.
Για τον Όλλαντ, τον Σαρκοζί και την Marine Le Pen, η «εθνική ενότητα» συνίσταται στο να ενωθούμε πίσω τους για να διεξάγουμε τον πόλεμο. Αν και η δεξιά και το FN κριτικάρουν την πολιτική του Όλλαντ την οποία θεωρούν υπερβολικά ανεκτική, μας προστάζουν όλους να συσπειρωθούμε πίσω από την κυβέρνηση και να στηρίξουμε τις πολεμικές δαπάνες , να δεχθούμε την κατάσταση επιφυλακής και τον περιορισμό των ελευθερίων. Και μας κατηγορούν, αν δεν υποστηρίζουμε αυτή την πολεμική γραμμή , ότι είμαστε με τους τζιχαντιστές !
Λοιπόν, δεν πρέπει να εντυπωσιαστόυμε από αυτό το είδος εκβιασμού! Πρέπει να καταγγείλουμε ΚΑΙ τους τρομοκράτες, ΚΑΙ τις ευθύνες του γαλλικού κράτους.
Οι τζιχαντιστές Daech ασκούν μια από τις πιο άγριες δικτατορίες που υπάρχουν στις περιοχές που κυριαρχούν. Αποσπούν βίαια χρήματα από τους πληθυσμούς, τους αναγκάζουν να ζουν σύμφωνα με μεσαιωνικούς νόμους, υποδουλώνουν τις γυναίκες, και ξεπαστρεύουν όσους δεν σκέφτονται όπως αυτοί. Τα θύματά τους είναι τόσο μουσουλμάνοι όσο και χριστιανοί, πράγμα που αποδείχνει ότι δεν είναι ούτε μια «σύγκρουση πολιτισμών» ούτε ένα «θρησκευτικό πόλεμο», αλλά ένας αγώνας για την εξουσία και για το πλούτο της περιοχής.
Αλλά αυτά τα τέρατα δεν βγήκαν από το τίποτα. Για να διατηρήσουν την κυριαρχία τους σε αυτήν την περιοχή της Μέσης Ανατολής που ήταν αποικίες τους, οι ηγέτες των ιμπεριαλιστικών χωρών δεν δίστασαν ποτέ να στηριχθούν στα χειρότερα καθεστώτα, σε μεσαιωνικές δικτατορίες όπως την Σαουδική Αραβία ή στο κράτος Ισραήλ που καταπιέζει τον παλαιστινιακό λαό.
Και όταν αυτό τους συνέφερε, όπλισαν ομάδες και ελίχθηκαν για να προκαλέσουν αντιθέσεις μεταξύ τους. Στο Ιράκ, οι ΗΠΑ ανέτρεψαν τον Σαντάμ Χουσεΐν, κατέστρεψαν το στρατό του και δημιούργησαν ένα καθεστώς που απέκλεισε τους σουνιτές. Σήμερα τους ξαναβρίσκουμε επικεφαλής του Daech.
Οι μεγάλες δυνάμεις εξαπόλυσαν τον «πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία" πριν από 14 χρόνια, μετά την επίθεση στο World Trade Center. Εκείνη την εποχή, υπήρχαν μια ή δύο εστίες τρομοκρατών. Σήμερα, υπάρχουν δεκάδες. Αντί να εξαλειφθεί η τρομοκρατία, αυτές οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις την θρέφουν.
Πριν από ένα μήνα, τρομοκράτες χτύπησαν στην Τουρκία, προκαλώντας 97 νεκρούς. Πριν δεκαπέντε μέρες, ένα ρωσικό αεροπλάνο συντρίφτηκε στο Σινά : 224 νεκροί. Την περασμένη Πέμπτη (12/11/15) στη Βηρυτό, μια βόμβα θέρισε 43 άτομα. Όσο για τον πόλεμο στη Συρία, έχει ήδη προκαλέσει 250.000 πεθαμένους. Όχι, η βαρβαρότητα δεν κλιμακώθηκε από τη στιγμή που χτύπησε το Παρίσι, απλά έφτασε σε μας.
Η Γαλλία δεν μπορεί να είναι μια νησίδα και ειρήνης και ασφάλειας σε έναν ωκεανό μιζέριας και πολέμων. Ένας κόσμος όπου 67 οικογένειες κατέχουν το ισοδύναμο αυτού που έχουν, για να επιβιώσουν, 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ένας κόσμος όπου η Αφρική και η Μέση Ανατολή είναι περιζήτητες περιοχές από τους καπιταλιστές αλλά κόλαση για τους πληθυσμούς τους, δεν μπορεί παρά να δημιουργήσει τερατουργήματα. Δεν θα τα ξεφορθούμε εκτός κι αν ξερίσουμε το κακό, δηλαδή χτυπώντας τη κυριαρχία αυτού του τρελού οικονομικού συστήματος.
Λοιπόν, να μην δεχθούμε να στρατολογούμε σε αυτήν την ιερή ένωση των ιμπεριαλιστών ! Μην αφήσουμε ούτε τον Όλλαντ ούτε τον Σαρκοζί ούτε την Le Pen να μιλούν επ'ονόματί μας ! Εμείς, οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από την καταγωγή μας, πρέπει να αισθανόμαστε ενωμένοι από τα ταξικά μας συμφέροντα, είναι ζωτικό, για να αμυνθούμε ενάντια σε αυτή την μειονότητα που μας εκμεταλλεύεται και βυθίζει τον κόσμο στην βαρβαρότητα.
16 Νοεμβρίου 2015