Lutte ouvrière - éditorial 06 Μάρτη 2017

* * * * *

Την Κυριακή, 5 Μάρτη, ο Φιγιόν, που αντιδρά συνήθως με μίσος κατά των διαδηλώσεων όταν πρόκειται για αγώνες εργαζομένων κινητοποίησε ο ίδιος την αντεργατική γαλλική αστική τάξη και τους οπαδούς της "manif pour tous" (1). Οι ηγέτες της δεξιάς θα ήθελαν να τον παραγκωνίσουν. Αυτό που τους ενοχλεί δεν είναι ότι ο Φιγιόν « επιδότησε » την οικογένειά του με δημόσιο χρήμα, ή ότι είχε συναλλαγές με έναν δισεκατομμυριούχο, επειδή αυτό είναι κοινή πρακτική σ' αυτό τον κύκλο. Ούτε, βέβαια, το αντιδραστικό πρόγραμμά του. Αυτό που τους ενοχλεί είναι ότι ο Φιγιόν κινδυνεύει να χάσει τις εκλογές, και να τους στερήσει τις θέσεις υπουργών ή βουλευτών που εποφθαλμιούσαν. Αυτή είναι η "ηθική" που εξηγεί τους ελιγμούς των τελευταίων ημερών. Το πρόβλημα της δεξιάς δεν είναι μόνο ο Φιγιόν, αλλά το αλληλοφάγωμα των πολιτικών της που, όταν μιλάν εμφατικά για την "Γαλλία", σκέφτονται τις θέσεις τους και τις φιλοδοξίες τους!

Και δεν είναι οι μόνοι που οι υποσχέσεις τους κρατούν μόνο για τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας και, αν εκλεχθούν, θα εξυπηρετήσουν τους πλούσιους και θα τα πάρουν και για τον εαυτό τους.

Με το πρόσχημα της ισότητας, ο Mακρόν θέλει να ευθυγραμμίσει όλα τα συνταξιοδοτικά σχέδια με το λιγότερο δαπανηρό, όπως αποπειράθηκαν να τα κάνουν ο Ζυπέ το 1995 και ο Φιγιόν το 2003. Θέλει να αναγκάσει τους ανέργους να δέχονται οποιαδήποτε δεύτερη προσφορά εργασίας, ακόμη και με μειωμένο μισθό - σαν να είναι δικό τους λάθος η ανεργία! Ενέπνευσε τον νόμο Eλ Kομρί και θέλει τώρα να τον σκληρύνει. Και θέλοντας να μειώσει τον φόρο εισοδήματος εταιριών και τον φόρο μεγάλης περιουσίας, υπόσχεται τόσα δώρα για τους πλούσιους όσες και επιθέσεις εναντίον των εργαζομένων.

Όσο για την Λεπέν, υπόσχεται, όπως και ο Mακρόν, μια μείωση του φόρου στις επιχειρήσεις. Τίποτα στο πρόγραμμά της δεν αγγίζει τους καπιταλιστές.

Επιτίθεται μόνο στους ξένους, όσοι εργάζονται στην οικοδομή, στον καθαρισμό ή στα εστιατόρια. Με άλλα λόγια, μιλώντας για «εθνική προτίμηση», χωρίζει τους εργαζομένους, για να τους εμποδίσει να επιτεθούν στους πραγματικούς εχθρούς τους, την αστική τάξη.

Ο Αμόν και ο Mελανσόν απευθύνονται στους ψηφοφόρους απογοητευμένους από τον Ολλάντ. Αλλά και οι δύο είναι, όπως ο Mακρόν, οι κληρονόμοι αυτής της κυβερνητικής αριστεράς που εξυπηρετεί την καπιταλιστική τάξη εδώ και δεκαετίες. Και οι δύο υποστήριξαν τον Ολλάντ το 2012. Και οι δύο ήταν υπουργοί αυτού του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS) που τόσο επιτέθηκε στους εργαζόμενους. Σήμερα επικρίνουν τον απολογισμό της κυβέρνησης του Ολλάντ. Αλλά θέλουν και αυτοί να εκλεχθούν για να διαχειριστούν το σύστημα, χωρίς να το αλλάξουν, πράγμα που θα οδηγούσε σε νέες απογοητεύσεις.

Βεβαίως, οι εκλογές δεν άλλαξαν ποτέ τα πράγματα. Ψηφίζουμε τις μαριονέτες που κυβερνούν, και όχι τους καπιταλιστές που κινούν τα νήματα. Λοιπόν, το μόνο χρήσιμο μέσο για τους εργαζομένους να χρησιμοποιήσουν το ψηφοδέλτιό τους είναι να δείξουν την αντίθεσή τους στις αντεργατικές πολιτικές της δεξιάς ή της αριστερής κυβέρνησης. Αυτή είναι η έννοια της υποψηφιότητας της Nathalie Arthaud που παρουσιάζεται από την Lutte ouvrière.

Ψηφίζοντας Nathalie Arthaud σημαίνει ότι οι θέσεις εργασίας, οι μισθοί και οι συντάξεις των εργαζομένων πρέπει να έχουν την πρώτη θέση και όχι τα μερίσματα των μετόχων. Το 2016, οι εταιρείες του CAC 40 (2) κέρδισαν 75 δισεκατομμύρια ευρώ. Με αυτά τα χρήματα, θα ήταν δυνατό να προσληφθούν περισσότερα από δύο εκατομμύρια εργαζόμενοι σωστά πληρωμένοι.

Ψηφίζοντας Nathalie Arthaud επιβεβαιώνουμε ότι, ενάντια στη μάστιγα της ανεργίας, θα πρέπει να μοιράσουμε την εργασία ανάμεσα σε όλους, χωρίς μείωση των αποδοχών, και πρώτα πρώτα να απαγορευθούν οι απολύσεις και τα σχέδια για περικοπές θέσεων εργασίας.

Ψηφίζοντας Nathalie Arthaud επιβεβαιώνουμε την ανάγκη για μια γενική αύξηση των μισθών και των συντάξεων των 300 ευρώ. Κανένας μισθός, καμία σύνταξη δεν πρέπει να είναι μικρότερα από 1800 ευρώ καθαρά.

Ψηφίζοντας Nathalie Arthaud επιβεβαιώνουμε την ανάγκη να καταργηθεί το απόρρητο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Πώς μπορούμε να πιστέψουμε μια εταιρεία όπως η PSA, η οποία ισχυρίστηκε ότι ήταν στο χείλος της χρεοκοπίας για να δικαιολογήσει το κλείσιμο ενός εργοστασίου και την εξάλειψη των 17.000 θέσεων εργασίας, αλλά που σήμερα έχει τεράστια κέρδη και αγοράζει την Opel; Πρέπει οι εργαζόμενοι να μπορούν να ελέγχουν τους λογαριασμούς των εταιρειών.

Ψηφίζοντας Nathalie Arthaud επιβεβαιώνουμε ότι το δημόσιο χρήμα πρέπει να πάει σε δημόσιες υπηρεσίες και όχι στους εργοδότες.

Ψηφίζοντας Nathalie Arthaud επιβεβαιώνουμε ότι όλοι οι εργαζόμενοι έχουν τα ίδια συμφέροντα, ανεξάρτητα από την ιθαγένειά τους ή το χρώμα του δέρματός τους.

Ψηφίζοντας Nathalie Arthaud διαδηλώνουμε ότι είμαστε περήφανοι που ανήκουμε στην τάξη των εργαζομένων.

Ψηφίζοντας Nathalie Arthaud ετοιμαζόμαστε να αντισταθούμε στις επιθέσεις του μέλλοντος προέδρου, όποιος κι αν είναι, και της κυβέρνησής του.

Lutte Ouvrière 06 Μάρτη 2017

1 « Manif pour tous » (« διαδήλωση για όλους ») συγκεντρώνει τους χριστιανούς αντιδραστικούς και αντί-ομοφυλόφιλους ακτιβιστές που οργάνωσαν την διαδήλωση κατά του νόμου για τον γάμο για όλους.

2 Το CAC 40 είναι τα σαράντα πιο μεγάλες εταιρείες της Γαλλίας.